Karaman.

Karaman is een stad in het zuiden van Midden-Turkije. Het is de hoofdstad van de provincie Karaman.
De stad heeft ruim 128.000 inwoners, waaronder veel Nederlandse-Turken.
Ten zuiden van de stad ligt het gebergte Taurus. De stad ligt in de buurt van de volgende steden: Konya, Mersin, Antalya en Nigde.
In oude tijden was Karaman bekend als Laranda. De stad werd vernietigd door de Perdikkas ongeveer 322 voor Christus. Later werd de stad de thuishaven van Isaurische piraten.
De stad behoorde tot het Romeinse Rijk en later bij het Byzantijnse Rijk totdat ze in het begin van de 12e eeuw werd veroverd door de Seltsjoeken; in 1190 werd ze heroverd door de Duitse keizer Frederik I tijdens de Derde Kruistocht; na de terugtrekking van de kruisridders werd de stad toegevoegd aan Cilicisch Armenië. In 1256 werd de stad terugveroverd door Turkse krijgsheer Karamanolu Mehmed Bey en werd hernoemd tot Karaman. Vanaf 1275 was Karaman de hoofdstad van het emiraat (en latere Ottomaanse provincie) Karamanid. In 1468 werd Karamanid veroverd door de Ottomanen en in 1483 werd de hoofdstad van de provincie verplaatst naar Konya.
Karaman bezit ruïnen van een Karamaans kasteel en stadswallen, twee moskees en een Koranschool (medrese) uit deze tijd. Een bijzondere mihrab van een moskee in Karaman bevindt zich nu in het Çinili Pavilion bij het archeologisch museum van Istanbul.

-------------------------------------

Oke ik weet het mijn stage is al bijna voorbij en ik schrijf nou pas iets in mijn dagboek.

Ik loop stage in een klein dorpje met ongeveer 700 inwoners.
Ze hebben hier helaas bijna nooit internet en als er eindelijk internet is dan besteed ik me tijd voor schoolwerkjes en verslagen.
Ik ben nu precies al meer dan 3 maanden hier in Turkije en alles gaat zo goed dat ze mij graag aan willen nemen als ik klaar ben met school.
Ik loop 4 dagen per week stage bij een basisschool en voortgezet onderwijs.
De school bestaat uit 1 jaar kleuterklas, 5 jaar basisschool en 3 jaar voortgezet onderwijs.
De school had geen Engelse docent meer en de directeur vroeg of ik als Engelse docente wou beginnen.
Ik had nog nooit alleen les gegeven zonder een begeleider, maar al snel zei de directeur dat hij mij hierbij zou begeleiden. Ik vond het wel goed en ik was ook de enige die Engels kon spreken tussen al die leraren. En anders zouden de lessen uitvallen voor de leerlingen.
Mijn 3e stage dag was ik begonnen.
Ik gaf les aan de groepen 6, 7, 8 van het basisschool en aan de 1e, 2e en 3e klassers van het voortgezet onderwijs.
Ik merkte al heel snel dat Engels in Turkije veel makkelijker is dan in Nederland met de lessen die ze volgen.
De leerlingen in Turkije zijn erg respectvol tegen een leraar ze zijn netjes, praten netjes, ze staan voor je op in de klas als je ze wat vraagt tijdens de les, als ze je zien in de gang of buiten dan staan ze stil en wachten totdat de leraar voorbij gaat. En hier heb ik dus veel verschil gezien met Nederland. Misschien klinkt het raar, maar het is echt zo.

Al 3 maanden voorbij, maar de dagen zijn zo snel voorbij gegaan ik heb het zo naar mijn zin hier in Turkije. Tot nu heb ik alleen dit kunnen schrijven, ik ga zo snel mogelijk meer schrijven over mijn ervaringen en foto’s op mijn site zetten. Ik heb nu 2 foto’s samen met een paar leerlingen van mij met moederdagfeest waar ik het liefste moeder van het school ben gekozen door mijn leerlingen :).

Binnekort meer!!

Güle Güle...


(doeidoei)